صفحه اصلی پرسش و پاسخ پشتیبانی تماس با ما
صفحه نخست  » دانلود رایگان  »  علائم اصلی و درمان پیشنهادی مثانه عصبی یا نوروژنیک

علائم اصلی و درمان پیشنهادی مثانه عصبی یا نوروژنیک


علائم اصلی و درمان پیشنهادی مثانه عصبی یا نوروژنیک

مثانه عصبی یا نوروژنیک باعث می شود تا مغز دستوری برای تخلیه ادرار ندهد و فرد کنترل مثانه خود را از دست بدهد و گاهی دچار نشتی شود.

مثانه عصبی یا نوروژنیک چیست؟

مثانه نوروژنیک یا مثانه عصبی اختلالی است که فرد به صورت مادرزادی و یا اکتسابی و به دنبال بیماری هایی بروز پیدا می کند.مثانه تان در هنگام آماده شدن برای ادرار به ماهیچه ها تکیه می کند و آزاد می شود.

مغز شما به طور معمول این فرآیند را تنظیم می کند، اما گاهی اوقات پیامی که نیاز دارید تا ادرار کنید از مغز به مثانه تان فرستاده نمی شود این، یکی از شرایطی است که مثانه نوروژنیک یا عصبی نامیده می شود. درمان این مشکل می تواند به شما کمک کند تا کنترل خود را به دست آورید.

مثانه عصبی چیست و چگونه درمان می شود؟

علائم مثانه نوروژنیک چیست؟
مثانه عصبی باعث می شود که شما کنترل خود را بر روی تواناییتان برای ادرار از دست بدهید و همانطور که در بخش سلامت نمناک توضیح خواهیم داد می تواند باعث شود که شما بیش از حد ادرار کنید یا به اندازه کافی این کار را انجام ندهید، که هر دو اینها می توانند عواقب مضری به همراه داشته باشند.
علائم مثانه عصبی شامل موارد زیر است:
زمانی که ادرار می کنید، چکه می کند
ناتوانی در کامل خالی کردن مثانه
ایجاد فشار در طول ادرار کردن
از دست دادن کنترل مثانه
افزایش عفونت های دستگاه ادراری (UTIs)
نشتی ادرار
مشکل در تعیین زمانی که مثانه تان پر است
اگر این علائم و یا چیزهای دیگری که مربوط به ادرار است را دارید، به پزشک خود مراجعه کنید.

نشانه هایی از بیماری مثانه عصبی

علل و دلایل مثانه عصبی
چه چیزهایی باعث مثانه عصبی می شود؟
مثانه عصبی وضعیتی است که توسط اعصاب در امتداد مسیر بین مثانه و مغز ایجاد می شود که به درستی کار نمی کند.این می تواند ناشی از اختلال مغز و یا آسیب مغزی مثانه باشد.نمونه هایی از اختلالات مغزی که می توانند موجب مثانه عصبی شوند، عبارتند از:
بیماری آلزایمر
تومور مغزی یا نخاع
اسکلروز چندگانه
بیماری پارکینسون
آسیب به نخاع
نقص های مادرزادی در طناب نخاعی، مانند اسپینا بیفیدا
سکته

دلایل اصلی بیماری مثانه عصبی یا نوروژنیک

عوامل تاثیرگذار بر مثانه عصبی
شرایطی که بر ماهیچه های مثانه تاثیر می گذارند، عبارتند از:
دیابت می تواند موجب آسیب عصب شود
مصرف طولانی مدت الکل
جراحی لگن، که می تواند موجب آسیب عصب شود
آسیب عصب نخاعی
اگر پزشک شما فکر می کند که ممکن است مثانه عصبی داشته باشید، ماهیچه های مثانه و سیستم عصبی را تست خواهد کرد.درمان این شرایط می تواند به بهبود علائم شما کمک کند.

ریشه های اصلی مثانه نوروژنیک یا عصبی

مشکلات و عوارض مثانه عصبی چیست؟
چون این شرط باعث می شود که شما احساس ادرار کردنتان را از دست بدهید، مثانه تان می تواند فراتر از ظرفیت پر شود و سپس نشت کند. اما مثانه تان نمی تواند کاملاً خالی شود.
این امر حفظ ادرار نیز نامیده می شود. این امر باعث افزایش ریسک عفونت دستگاه ادراری می شود و عفونت می تواند باعث شود که ادرار به مدت طولانی در مثانه و یا کلیه ها باقی بماند.
عفونت های مجاری ادراری و کلیوی می تواند منجر به آسیب در طول زمان شود و می تواند منجر به نارسایی کلیه شود که می تواند مهلک و خطرناک باشد.

مثانه عصبی چه عوارضی دارد؟
چگونه می توان مثانه عصبی را تشخیص داد؟
علاوه بر مرور تاریخچه پزشکی و انجام یک تست فیزیکی، پزشک ممکن است انواع تست های تشخیصی را توصیه کند تا مشخص شود که آیا مثانه عصبی دارید یا خیر.این موارد ممکن است شامل موارد زیر باشند:
سیستم تروگرام برای آزمایش عملکرد و ظرفیت مثانه
الکترومیوگرافی برای آزمایش ماهیچه مثانه و هماهنگی
تصویربرداری مغزی و نخاعی
تصویر برداری کلیه و مثانه

چگونگی تشخیص بیماری مثانه عصبی

مثانه عصبی چگونه درمان می شود؟
پزشک احتمالاً انواع مختلفی از درمان ها را توصیه خواهد کرد.آن ها ممکن است پیشنهاد کنند که در فواصل منظم ادرار کنید، که باعث می شود مثانه تان بیش از حد پر نشود.
پزشک همچنین ممکن است از شما بخواهد که یک دفترچه را برای ثبت هر گونه نشتی داشته باشید که این می تواند به شما کمک کند بهترین فواصل را برای ادرار تعیین کنید.
همچنین ممکن است روش های درمانی مانند تمرینات کگل و تقویت عضلات کف لگن را نیز پیشنهاد کنند.
درمان تحریک الکتریکی مثانه عصبی:
یک گزینه درمانی دیگر، درمان تحریک الکتریکی است.این روش درمانی شامل قرار دادن الکترودهای کوچک روی مثانه است. هنگام تحریک شدن، الکترودها می توانند ایمپالس ها را به مغز ارسال کنند و می گویند که شما باید ادرار کنید.
داروهای مثانه عصبی:
هیچ دارویی برای درمان یا کنترل مثانه عصبی به طور خاص وجود ندارد.با این حال، برخی داروها می توانند انقباض عضلانی را کاهش یا افزایش دهند.

روش های درمان برای بیماری مثانه عصبی
کاتتریزاسیون برای مثانه عصبی:
در برخی موارد، پزشک توصیه می کند که کاتتریزاسیون را برای خالی کردن کامل مثانه توصیه کند.این فرآیند بدون درد شامل جا گذاری یک لوله پلاستیکی نازک به مثانه برای آزاد کردن ادرار است.
با این حال، این روش خطر افزایش عفونت ادراری را در بر دارد.
جراحی مثانه عصبی:
پزشک می تواند یک ماهیچه مصنوعی را داخل بدن شما قرار دهد، تا مجرای پیشاب برای جلوگیری از نشت ادرار را فشرده کند و بتواند به طور دستی آزاد شود تا تخلیه مثانه را امکان پذیر سازد.
سایر گزینه های جراحی شامل جراحی بازسازی مثانه است، که می تواند به کنترل مثانه کمک کند.

درمان مثانه عصبی با جراحی
مدیریت مثانه و روده عصبی:
آسیب نخاعی گاهی می تواند باعث قطع ارتباط بین اعصاب در نخاع شود که مثانه و عملکرد روده و مغز را کنترل می کند.این امر می تواند باعث اختلال در عملکرد مثانه و روده شود، که به عنوان مثانه عصبی شناخته شده است.
افراد مبتلا به اسپینا بیفیدا یا مبتلا به مشکلات مشابه، بیشتر احتمال دارند تا این مشکل را داشته باشند.علایم و نشانه های این بیماری می تواند شامل از دست دادن کنترل مثانه, ناتوانی در خالی کردن مثانه, تکرر ادرار و عفونت های مجاری ادراری باشد.
نشانه های این بیماری، عبارتند از:
از دست دادن کنترل روده (بی اختیاری روده ای), یبوست, تعداد دفعات مکرر دفع مدفوع و فقدان حرکات روده.

کنترل مثانه و روده عصبی
نحوه کنترل بیماری روده و مثانه عصبی
آبیاری مقعدی:

آبیاری مقعدی یک روش جدید مدیریتی است. مایع از طریق کاتتر برای کاهش یبوست و کمک به حرکت و مدیریت موثر روده وارد می شود.
تزریق بوتاکس:
پزشک می تواند بوتاکس را به اسفنکتر مثانه بزند.
تقویت مثانه:
این عمل جراحی است که در آن قطعات روده (کولون سیگموئید) برداشته و به دیواره مثانه متصل می شوند، که باعث کاهش فشار داخلی مثانه و افزایش توانایی آن برای ذخیره ادرار می شود.
مجرای روده:
بخشی از روده کوچک برای ایجاد استومی ادرار استفاده می شود.این استومی دارای یک کیسه متصل به خارج از بدن است.

درمان مثانه عصبی و روده عصبی

تغییرات زندگی برای خلاصی از مثانه عصبی
تغییرات سبک زندگی:
همانطور که در بخش های قبلی سلامت نمناک بارها گفته شده است یکی از بخش های درمان هر بیماری مربوط به تغییراتی است که باید در سبک زندگی داده شود ؛ این ممکن است شامل اجتناب از غذاها یا نوشیدنی های مشخصی شود که می تواند مثانه را تحریک کند. شامل نوشابه های انرژی زا خاصی مانند قهوه, نوشیدنی های کربناته, غذاهای تند و مرکبات.
کاهش وزن می تواند تنش را در مثانه کاهش دهد.
درمان رفتاری به نام ادرار تاخیری ممکن است به برخی افراد مبتلا کمک کند.
لباس های زیر تنگ، پد، ساپورت، و پوشک بزرگ سالان می تواند به جلوگیری از رطوبت و بو در هنگام محافظت از پوست و لباس کمک کند. پدهای خواب می توانند از ملافه و تشک ها محافظت کنند.