کرفس سبزی معجزه گر

کرفس سبزی معجزه گر

مشخصات کرفس:
کرفس جزء سبزیجاتى است که ساقه و برگ آن مورد استفاده قرار مى‏گیرد و کرفس از گیاهانى است که مى‏تواند در نشاط و سلامتى بشر مؤثر باشد و در شستشوى ارگانهاى مختلف بدن تأثیر بسزایى دارد.
دانشمندان مى‏گویند: کرفس داراى هیدرات دوکربن، آلبومین، چربى و مواد معدنى مى‏باشد و صد گرم کرفس 31 کالرى حرارت حیاتى تولید مى‏کند و هیدرات دوکربن ماده‏اى است که براى هضم غذا و دفع میکروبهاى روده کمک مى‏کند و دیابت را پایین مى‏آورد.

مواد معدنى در کرفس عبارت است از: پتاسیم، سدیم، منیزیم، کلر، فسفر، گوگرد، آهن.
کرفس گیاهى است علفى و دو ساله از تیره چتریان به ارتفاع ۲۰ تا ۶۰ سانتى‏متر که در اکثر نقاط، خصوصا در نواحى بحر الرومى (و همچنین ایران) فراوان است. کرفس جزو سبزیهاى خوراکى است و در اغذیه مصرف مى‏شود.

به فارسى کرفس و در کتب طبّ سنّتى با نام کرفس تابستانى نام برده شده است.
کرفس از سبزیهاى خوردنى است. دو ساله با دمبرگ‏هاى گوشتى و دراز و سفید شده آن را خام یا پخته با غذا مى‏خورند.
برخی از خواص کاربردی کرفس:
کرفس از نظر تخم و بیخ یا ریشه آن مورد توجه است. از نظر طبیعت گرم و خشک است.
تخم کرفس وحشى باز کننده گرفتگى‏ها و انسداد است و به هضم غذا کمک مى‏کند و از نظر خواص طبى از ریشه آن قوى‏تر است و براى استسقا و تسکین دردها مفید است.

کرفس داراى شوره است، مثانه و کبد را اصلاح و زهکشى مى‏کند و نیز خون را پاک مى‏نماید.
جوشانده برگهاى کرفس به مقدار سى گرم در یک لیتر آب مخلوط با شیر در بیماریهاى ریوى و گرفتگى صدا، دارویى عالى، مقوى و مدرّ است.

کرفس سرشار از ویتامین‏A .B .C ، سدیم، پتاسیم، فسفر و آهک مى‏باشد. اشتهاآور، خنک و مقوى است، مصرف کرفس براى اشخاصى که روماتیسم و نقرس دارند تجویز مى‏شود. براى مبارزه بر ضد روماتیسم و نقرس باید کرفس را قطعه قطعه کرده در آب جوشانیده و آب جوشیده آن را نوشید.
کرفس براى امراض قلبى و کسانى که کار فکرى دارند، تجویز مى‏شود.
جوشانده برگ کرفس پنجاه گرم در یک لیتر آب و اگر خشک باشد ۲۵ گرم براى ضعف معده و خنازیر فوق العاده مفید و مؤثر است.

دم‏کرده تخم کرفس به مقدار یک قاشق قهوه‏خورى براى یک فنجان آب جوش مقوى معده است.

برگهاى کرفس را اگر له کنند و با نمک و سرکه مخلوط کنند براى گال و جرب استعمال آن توصیه شده است.

محلول کرفس به شکل کمپرس در اولسرهاى سرطانى و زخم‏هاى شدید استعمال مى‏شود.

خوردن کرفس به گفته اطباء قدیم ایران، قبل و بعد از گزیدن حشرات باعث سرعت تأثیر سمّ است.
کرفس گیاهى است داراى ساقه‏هاى سفید بلند شبیه ریواس، برگهایش بریده و در پختن برخى خوراکیها بکار مى‏رود. در میان کردها دم‏کرده و جوشانده برگهاى کرفس را براى رفع سرماخوردگى، زکام و روماتیسم به مصرف مى‏رسانند.
گلوکزیدى به نام آپى‏ئین در ریشه کرفس وجود دارد که همه اختصاصات اعضاء زیر زمینى گیاه مربوط به آن است. برگ و دانه گیاه نیز به مصارف درمانى مى‏رسد.
کرفس با آنکه پراکندگى زیاد در نواحى مختلف اروپا، آمریکاى جنوبى، آفریقا و آسیا، از جمله ایران دارد با همه اینها، براى مصارف مختلف درمان پرورش مى‏یابد و قرن‏ها است که از ریشه کرفس جهت رفع استسقا استفاده مى‏شود.
کرفس در روایات:
رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: کرفس باقلاى پیامبران است.
شهید اول در کتاب دروس گفته: روایت شده که کرفس باعث حفظ مى‏شود و دل را پاک مى‏کند و جنون و جذام و برص را از بین مى‏برد.

رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: بر شما باد کرفس که آن غذاى الیاس و الیسع و یوشع بن نون است. در روایتى کمأه را نیز اضافه کرده است.

على بن یقطین از نادر خاتم که گفت: نزد ابو الحسن علیه السلام صحبت کرفس به میان آمد، فرمود: شما کرفس را دوست دارید، هیچ جنبنده‏اى نیست مگر اینکه بدن خود را بدان مى‏مالد.
فلسفه روایتى که از امام صادق علیه السلام در باره نهى از خوردن کرفس وارد شده، این است که حضرت قبل از شستن، خوردن کرفس را نهى فرموده ولى بعد از شستن، مانعى ندارد.
پیغمبر اکرم صلى الله علیه و آله فرمود:
إن کان شى‏ء یزید قى العقل فهو هو
یعنى: اگر چیزى عقل را زیاد کند آن کرفس است.
کرفس در میان کوه و صحرا و سنگ مى‏روید که زمستانى و تابستانى دارد. کرفس مدر بوده براى ضعف عمومى و عوارض ناشى از مالاریا مصرف مى‏شود و داراى اسانسى به نام آپیولین مى‏باشد. کرفس نزد یونانیان قدیم به سبزى ماه معروف و آن را آرام‏بخش اعصاب و درمان درد دندان دانسته، برگ خشک کرفس را روى محل درد مى‏گذاشتند.

کرفس خام و پیاز و آب لیمو در زکام مؤثر است. مخصوصا اگر چند روز سالاد کرفس خورده و از نشاسته پرهیز شود. آب کرفس هم در رفع گرفتگى صدا به شرط آنکه مواد نشاسته‏اى با آن خورده نشود و در عوض با آب کرفس پیاز میل شود مؤثر مى‏باشد و اگر به جاى پیاز آب‏لیمو اضافه شود و غرغره نمایند در گلو و ورم لوزه‏ها اثر مى‏نماید.

خوردن آب کرفس با کمى آب لیمو سه تا چهار بار در روز در آسم به شرط تنفس و تهویه خوب مؤثر مى‏باشد. خوردن کرفس و ضماد آن رنگهاى پریده را اصلاح مى‏کند.
مخلوط آب کرفس و پیاز و سیر و آب‏لیموى ترش و روغن زیتون براى قولنجهاى کلیوى مؤثر بوده و مدرّ است.

دردهایى که به‏علت زیاد شدن اسید اوریک در نقاط بدن به‏وجود مى‏آید با ضماد مخلوط کرفس و آرد برنج تسکین مى‏یابد و خوردن کرفس مخلوط با یُد در قولنج مؤثر است و در دردهاى رماتیسمى اثر مى‏کند و براى نقرسیها نافع است.
برگ کرفس و ساقه متورم آن پخته و مصرف مى‏شود و خام آن هضمش بسیار سخت و پخته‏اش سهل مى‏باشد.
کرفس از نگاه رازى:

کرفس بسیار گرم است و دفع ادرار را زیاد مى‏کند. ترشح شیر را در مادران مى‏افزاید و اگر مادر شیر ده در خوردن آن زیاده روى کند ممکن است مبتلا به صرع گردد، این سبزى هم سبب نعوظ و نیرومندى غریزه جنسى است، نوع کرفس باغى براى معده بسیار نافع و براى معالجه قى نیز مفید است. نفخ آن کم و زودگذر است. کسانى که مزاجشان سرد است کرفس را به خوبى تحمل مى‏کنند و نیازى به خوردن داروى مصلح ندارند مگر آنکه در خوردن کرفس از حد اعتدال خارج شوند که در این صورت باید از داروهایى استعمال نمایند که نفخ را زایل مى‏سازد. براى مزاجهاى گرم کافى است کمى از آن را با سرکه آلوده نمایند تا علاج نفخ شود.

کرفس را در عربى کربس بر وزن هر کس گویند.
در ترجمه صیدنه صفحه ۹۵ گوید: تخم کرفس کوهى است و او را کرفس صخرى و کرفس ماقدونى نیز نامند و تخم آن شبیه به نانخواه و خوشبوتر از آن و تند است.

خواص آب کرفس:

آب کرفس پرورش یافته با آنکه بر آب نوع وحشى گیاه، ترجیح داده مى‏شود، مع هذا هر دوى آنها صفات درمانى مشابه ظاهر مى‏کنند. آب کرفس اثر مدر و دفع رسوبات ادرارى و صفراوى دارد. مقوى اعضا و غدد فوق کلیه است. مصرف آن به‏علت خواص متعددى که دارا مى‏باشد در درمان بیماریهاى مختلف مؤثر واقع مى‏شود، زیرا اثر تصفیه کننده خون، ضد روماتیسم و نقرس و ضدعفونى کننده دارد به‏علاوه لاغر کننده است.

آب کرفس به حالت خالص یا مخلوط با آب هویج، آب لیموترش و با آب میوه‏ها و آب سبزیهاى دیگر مصرف مى‏شود.

منبع:
گیاهان دارویى، دکتر على زرگرى
اسرار خوراکیها
میوه‏ها و سبزیهاى شفابخش
گلها و گیاهان شفابخش